Zakken vullen met zwerfhondenleed in Roemenië
door Buz honden
Opeens is er in Roemenië een golf van honden vangen en honden doden. In diverse steden worden honden met gif op vreselijk pijnlijke wijze afgemaakt. Tientallen creperende honden op straat, met evengoed risico voor kinderen om met het gif in aanraking te komen. Ook honden van eigenaren op hun eigen terrein. In de Roemeense stad Ploiești, bekend om zijn olieraffinaderijen, zijn naar schatting alleen al 400 gedode honden.
Na analyse bleek het om het gif Furadan te gaan. Dit is een van de allergiftigste pesticide die er is, één milliliter kan een volwassen mens doden. Het is verboden in de gehele EU. Dus ook in Roemenië.
Op 26 juni heeft er tegenover het gemeentehuis van Ploiești een demonstratie plaatsgevonden waar ongeveer 125 mensen op afkwamen. Er waren ook politieke leuzen te horen tegen de partij van de burgemeester.
Welke economische reden zit hier achter? Er is op 23 juni 2013 een nieuwe wet aangenomen in Roemenië op het gebied van dierenwelzijn. Onder dwang van de EU. Vrezen de politici en de hondenverdelgingsbedrijven dat hun werk in gevaar komt en proberen ze nog even snel de ruif leeg te eten? Veel mensen zullen hun schouders ophalen over het zwerfhondenprobleem. Maar doen ze dat nog als ze zich realiseren dat er een economische waarde aan een hond zit, door steeds weer honden te doden, gesponsord met EU geld, in een door en door corrupt land als Roemenië?
Zwerfhonden zijn big business in Roemenië. Zwerfhonden bijten mensen en er zijn simpelweg teveel honden. Naar schatting 3 miljoen. Honden zijn ook zo verdraaide vruchtbaar. Als de Overheid dit probleem aanpakken via de aanbevelingen die de World Health Organisation al sinds jaar en dag doet, is het een kwestie van sterilisatie en educatie. En dat stug doorzetten, dan is het probleem in 10 jaar tijd met 90% gereduceerd. Bewezen!
De vraag is of er de wil is om het probleem op te lossen. Zwerfhonden leveren geld op. Bedrijven worden ingehuurd om dodingsasielen op te zetten, om honden van de straat te halen en om de honden te doden. Dit kan net zo goed van EU geld betaald zijn. Die bedrijven, vaak door middel van vriendjespolitiek aangesteld, doden regelmatig de honden, maar hebben er ook baat bij om het probleem niet echt op te lossen. Dat zou zonde zijn van hun business.
Zo kun je in de ene plaats honden van de straat halen en ze in een andere plaats weer vrij laten. Dubbel werk dus. En hoewel de bevolking graag de agressieve bijtertjes ziet verdwijnen, zullen hondenvangers zich richten op de lieve honden. Die zijn eenvoudig te vangen en als je de agressieve honden zou weghalen wordt er minder geklaagd en is het bedrijf minder nodig. En de gesteriliseerde teven (te herkennen aan een oorclip) zijn natuurlijk ook slecht voor de business, die produceren immers geen pups meer. De teven worden gesteriliseerd met geld ingezameld door buitenlandse NGO’s. Het is een schoffering voor al het werk dat men doet om het zwerfhondenprobleem aan te pakken en tevens geldvernietiging. Toch blijft men doorsteriliseren, want in de tussentijd kunnen er wel weer pups geboren worden die ook een ellendig straatleven staat te wachten.
Organisatie Dog’s wish is in april aanwezig geweest bij een rondetafelconferentie in de stad Ploiesti, waar momenteel heel veel honden worden vergiftigd. Men sprak over een registratiesysteem, en dat eigenaren hondenbelasting gaan betalen als hun teef niet is gesteriliseerd. Want ook eigenaren dragen bij aan het zwerfhondenprobleem door de pups te dumpen in de straat. Dog’s Wish is diep teleurgesteld dat het wreed vergiftigen van honden de enige uitkomst bleek van het overleg.
De burgemeester had in zijn verkiezingscampagne (men kent daar de gekozen burgemeester) de slogan ‘Zwerfhonden horen niet op straat’. Wat natuurlijk zou moeten zijn ‘er horen geen zwerfhonden te zijn’. Men wil nu op een veraf gelegen plek een asiel bouwen (terwijl het opsluiten van honden geen antwoord is op voorplanting). Deze plek is giftig voor mens en dier vanwege het stof van de berg pyriet (ook wel bekend als ijzerkies). Men noemt Valea Călugărească ook wel de Roemeense Tsjernobil vanwege het spookachtige karakter van de plek. De honden zouden er een langzame dood sterven door het pyrietstof.
Het aanbod voor deze plek is aan de gemeente gedaan met dezelfde achtergrond als het verdelgen van honden. Er zit business is. Men kan dan de plek economische benutten en werkplekken creëren, zonder dat de noodzaak bestaat om het zwerfhondenprobleem werkelijk aan te pakken. Onnodig te zeggen dat het ook een gezondheidsbedreigende werkplek is voor de arbeiders (in de hondenbusiness werken doorgaans zeer arme Roma’s).
Het zou Dog’s Wish niets verbazen als later blijkt dat er een (aangetrouwd) familielid van de burgemeester goed aan de zwerfhonden verdient. Zo gaat dat in een land waar een hondenleven niets en tegelijkertijd wel iets waard is.
Voor meer informatie rondom dit persbericht:
Engelstalige weblog met fotomateriaal:
http://romanianstraydogsploiesti.blogspot.nl/2013/06/the-june-2013-ploiesti-siege-on-stray.html
Een( Roemeenstalige) link naar de plek waar ze een groot asiel op een vergiftigde plek willen bouwen (maar het gaat om de foto’s) :
voor achtergronden, cijfers, fotomateriaal (van dode honden of liever levende zwerfhonden, of het logo van de organisatie) etc: www.dogswish.nl
voor een (telef) interview, voor een meer persoonlijk verhaal (eigenaar Roemeense hond en er zelf geweest) : 1nico@planet.nl of 06- 42 47 23 41