// // <![CDATA[
var a9_p = amznads.getKeys(),
_ipw_custom = {
wordAds: '0',
adSafe: '0',
domain: 'marlijndejager.wordpress.com',
pageURL: 'https://marlijndejager.wordpress.com/2015/07/10/de-kitten/'
};
if("undefined"!=typeof a9_p&&""!=a9_p&&null!==a9_p&&"[object Array]"===Object.prototype.toString.call(a9_p)){var a="",b=0,c=a9_p.length;a9_p.sort();for(var d=0;d// <![CDATA[
window.__ATA = {
scriptSrc: '//s.pubmine.com/showad.js',
slotPrefix: 'automattic-id-',
isSync: true,
initAd: function(o) {
var o = o || {},
g = window,
d = g.document,
wr = d.write,
id = g.__ATA.id();
wr.call(d, '
‘);
g.__ATA.displayAd(id);
wr.call(d, ‘
‘);
},
displayAd: function(id) {
window.__ATA.ids = window.__ATA.ids || {};
window.__ATA.ids[id] = 1;
},
customParams: _ipw_custom,
id: function() {
return window.__ATA.slotPrefix + (parseInt(Math.random() * 10000, 10) + 1 + (new Date()).getMilliseconds());
}
};
// including ad delivery script
(function(g, d, ata, sync) {
var pr = “https:” === d.location.protocol ? “https:” : “http:”,
src = pr + ata.scriptSrc,
st = “text/javascript”;
(sync === true) ? d.write(”): inj(src, st);
function inj(url, st) {
var s = d.createElement(“script”),
n = d.getElementsByTagName(“script”)[0],
p = n.parentNode,
ib = p.insertBefore;
s.type = st;
s.src = url;
s.async = true;
(navigator.userAgent.indexOf(“Opera”) !== -1) ? setTimeout(function() {
ib.call(p, s, n);
}, 0): ib.call(p, s, n);
}
})(window, window.document, window.__ATA, window.__ATA.isSync);
// ]]>// // //
Wollig en bol? Check. Roze voetkussentjes? Check. Grote driehoekvormige oren? Check. Lullig staartje?
Check. Check. Check. Alles zit erop en eraan. We hebben kittens, twee stuks, genaamd Pushkin (poes-jkin) en Château (chat-eau).
Het is één groot feest in huis. Of één grote ravage, het is maar net hoe je het bekijkt. Veel Nederlandse gezinnen zullen hetzelfde festijn ervaren.
Het is weer kittentijd: de asielen bieden, zoals ieder jaar, weer honderden kittens onderdak.
Kitten numero 1
Twaalf jaar geleden stond ik voor het eerst oog in oog met een eigen kitten. Zijn naam was Gijs. Hij groeide op met hond Hera en ging zijn eigen gang.
Althans dat denk ik, want ondanks dat hij ongelooflijk aandoenlijk was (tot zijn laatste levensdag), heb ik niet zoveel herinneringen aan zijn kittentijd.
Behalve dat ik per se wilde dat hij op bed sliep, maar dat hij dan voortdurend mijn voeten aanviel.
Op schooldagen zat ik rond zes uur ’s ochtends in kleermakerszit voor de spiegel op de overloop om me op te maken.
Dan nestelde Gijs zich spinnend op mijn schoot en vond ik het iedere dag weer zielig dat ik moest opstaan om me naar school te haasten.
Verder weet ik nog wel dat hij altijd vanaf de tafel met Hera speelde. Dat zij tien keer zo groot was, maakte niets uit.
Kittens numero 2 en 3
Ik maak de kittentijd van Pushkin en Château veel bewuster mee. Het zijn twee Achterhoekse zusjes die als twee wervelwinden door ons huis stuiven. Met als motto: alles is leuk! Spelen met pluchen muisjes is leuk, maar met pennen, usb-sticks, haarelastiekjes en tampons spelen is minstens net zo leuk. Graven in de kattenbak is leuk, maar graven in de waterbak en in de plantenpotten is nog veel leuker. Wiebelende voeten, losse veters, haarlokken, oorbellen, wimpers, stoelpoten en glaasjes melk maken het leven nog een stukje mooier. Rennen, springen, hobbelen, rollen; de kittens hebben het er maar druk mee. Zo nu en dan valt het duo plots als een blok in slaap. Met hun neusjes in elkaars vacht, pootjes verstrengeld en staartjes verstopt tussen onherkenbare pluizige ledenmaten.
Zwerfkatten
Ik ben natuurlijk hartstikke blij met onze twee Achterhoekse aanwinstjes, maar ik zou Marlijn niet zijn als ik het zwerfkattenprobleem niet aankaartte. In Nederland leven duizenden (lees: duizenden duizenden) thuisloze katten die zich levenslustig op het nageslacht storten. Met het jaarlijkse kittenoverschot als resultaat. Dierenasielen barsten uit hun voegen en wijkbewoners klagen over oorverdovende nachtelijke miauwpartijen en over het ongegeneerde vuilnisvreten. Toch komen die zwerfkatten niet zomaar op straat terecht. Mensen verhuizen en vertrouwen hun kat te snel de nieuwe buurten toe. Andere mensen raken uitgekeken op Minoes of Tijger en sluiten de deur voor hun voormalige kattenfamilie. Ongecastreerde katers gooien hun charmes in de strijd bij ongestereliseerde poezen. Stray Animal Foundation Platform bracht begin mei een rapport uit waarin de huidige status van het zwerfkattenprobleem wordt beschreven en waarin oplossingen zijn vermeld. Daarin staat onder andere dat mensen vaak te snel een kat aanschaffen. Een kat is goedkoop, maar dat iemand vervolgens tien, twintig jaar vastzit aan zijn nieuwe familielid dringt kennelijk niet altijd door.
Twee leventjes lang
Ik hoop in elk geval dat Pushkin en Château wél een volwaardig leven bij ons gaan leiden en ik hoop dat ze minimaal 20 jaar worden. En dan nu het hypocriete gedeelte van mijn blog: ik heb mijn kittens niet uit het asiel gehaald. Dat had ik eigenlijk wel moeten doen. Nou ja, ook Pushkin en Château zochten naar een thuis en die hebben ze gevonden. Ze maken me dolgelukkig en ik hen hopelijk ook.
